Pójście ukochanego dziecka do przedszkola czy żłobka to zawsze prawdziwa życiowa rewolucja zarówno dla malucha, jak i dla jego rodzica. Rozłąka, tęsknota, zmiana rytmu dnia, nowe otoczenie, nowe ciocie , obce dzieci... Dużo tego. Początki bywają trudne jednak w większości przypadków, przy odpowiednim podejściu rodziców i kadry, kończą się adaptacyjnym sukcesem, czyli po prostu serdecznym przywiązaniem. A czasami nawet i miłością. Jak do tego doprowadzić?
Zasady adaptacji
Co robić, by pierwsze przedszkolne kroki naszej pociechy w przyszłości zaowocowały „happy endem”? Jak się zachować, by adaptacja dla wszystkich zainteresowanych przebiegła jak najmniej boleśnie? W jaki sposób zminimalizować naturalny stres towarzyszący przedszkolnym początkom?
Oto kilka zasad, które każdy rodzic znać powinien:
- zawsze informuj dziecko o tym, kiedy dokładnie przyjdziesz po swoją pociechę (nie wolno być w tej kwestii gołosłownym!) np. przyjdę po ciebie po leżakowaniu;
- żegnaj się z dzieckiem w sposób serdeczny, zdecydowany, ale spokojny, tak aby swoim lękiem/stresem związanym z rozstaniem nie „zarazić” dziecko;
- nie przedłużaj rozstania, przytul dziecko na pożegnanie i radośnie się pożegnaj;
- nie stawaj za drzwiami (ani pod oknami) tak, by dziecko mogło dostrzec cię już po swoim bohaterskim wejściu do sali (dzieci często uspakajają się tuż po wyjściu rodzica). Ponowne zobaczenie opiekuna może wywołać jedynie kolejną salwę trudnych do opanowania emocji);
- w początkowym okresie wzmacniaj po przedszkolu każdy, nawet najmniejszy, przejaw dzielnej postawy dziecka w tej nowej sytuacji; wykorzystuj metodę „długiego ucha”: np. przez telefon pochwal się zachowaniem szkraba tak, by dziecko mogło to „mimochodem” podsłuchać;
- opowiadaj dziecku o swoich pozytywnych wspomnieniach związanych z przedszkolem, podkreślaj zalety chodzenia do przedszkola czy żłobka, pokazuj pozytywne przykłady z otoczenia (koledzy, koleżanki, rodzina), wyjmij swoje stare zdjęcia z tego okresu, wykorzystaj w tym celu ulubione postacie fikcyjne dziecka (np. z bajek, książeczek);
- pamiętaj w domu o stałym rytmie dnia (przypominającym rytm przedszkolny), a szczególnie o kładzeniu dziecka o stałej (wczesnej) porze i odpowiedniej ilości godzin snu;
- jeszcze przed uczęszczaniem do przedszkola lub na początku adaptacji warto przyzwyczajać dziecko do nowego miejsca (budynku wewnątrz i na zewnątrz, otoczenia wokół) oraz do przebywania z dużą ilością dzieci, a także bliskością nowych osób;
- jeśli dziecko jest przyzwyczajone, że przez większość czasu przebywa przede wszystkim z rodzicami, przed rozpoczęciem typowego rytmu przedszkolnego, spróbuj zostawiać malucha od czasu do czasu pod opieką innej zaufanej osoby (innej niż drugi rodzic);
- szczególnie w pierwszym okresie przedszkola restrykcyjnie ogranicz dostęp dziecka do TV, komputera, tabletu, komórki itd., uważać na „przeładowane” przekazy medialne, rodzaj oraz natężenie słuchanej muzyki itp.;
- czytaj dziecku i oglądaj z nim bajki, w których bohaterowie uczęszczają do przedszkola (np. „O przedszkolu” Cz. Kulisiewicz, „Witajcie w przedszkolu” Kellner i Gabert);
- by zmniejszyć ogólny stres w początkowych dniach przedszkola odpowiednio wcześniej naucz dziecko samodzielności adekwatnej do jego wieku;
- za zgodą wychowawcy dziecko zapakuj maluchowi do przedszkola jego ulubionego pluszaka lub coś, co „pachnie mamą/domem”;
- gdy początki są trudne zapewnij malucha, że to co teraz czuje jest całkowicie normalne, naturalne i że wszystkie dzieci się tak czują, ale tylko na początku;
- wystrzegaj się głośnego porównywania swojego dziecka z innymi dziećmi;
- w żadnym wypadku nie żartuj z zachowania, czy złego humoru dziecka (należy bardzo uważać na słowa/komentarze wobec i w obecności dziecka);
- nie krytykuj dziecka za to, że czuje się smutnie lub że się boi;
- jeśli to możliwe, w toku procesu adaptacyjnego, zmieniaj osoby przyprowadzające dziecko;
- w okresie adaptacji nie wprowadzaj innych znaczących zmian w życiu dziecka – to nie jest dobry czas np. na odpieluchowanie, odstawianie smoczka czy przeprowadzkę.
